The Kuchiki Mansion

Mansion?!?!?! Ja inderdaad. Bij eng-rijke ouders hoort een kast van een huis. Een behoorlijke. Het is design-achtig ingericht, maar heeft ook veel kanten die je eerder in Versailles aan zou denken te treffen. Lastig om zoiets immens uit te leggen dus doe ik het maar met plaatjes! Het ligt trouwens aan de rand van de stad, dus moet Seth wel een eind met de auto om bij school te komen.

Voorkant
Achterkant
Wat dingetjes
Meer dingtjes !
Seth's kamer
Annalynne's kamer (ook al klopt het uitzicht niet hihi)

(( Luxe XDD ))

(( ))

((damn wat een kamer o_o geef je mij ahaha XDD))

Annalynne die met een of ander raar busje eindelijk aan was gekomen bij het huis waar ze zou leven, keek ze haar ogen uit. Het huis was echt mega. Toen ze aanbelde werd er open gedaan door een lieve vrouw die breed glimlachte. "Annalynne, wat fijn je te ontmoeten!" zei ze terwijl ze Anna bijna dood knuffelde. "Gewoon Anna, mevrouw." De vrouw knikte en leidde haar naar haar kamer. "Als je iets nodig hebt, zeg je het maar."
"Damn..." mompelde Anna toen de vrouw weg was.

Seth zat zoals wel vaker, in zijn pc-kamer. Hij had de boxen van zijn computer aan staan waar muziek uit klonk. Ondertussen zat hij zelf keihard mee te blèren.

"Oreta awai tsubasa
Kimi wa sukoshi
Aosugiru sora ni tsukareta dake sa
Mou dareka no tame ja nakute
Jibun no tame ni waratte ii yo!!!!!!!"

Hij keek verschrikt om zich heen terwijl hij zich nieuwsgierig omdraaide. Op de gang had geluid geklonken. En het was niet het klikken van de hakken van zijn moeder op de grond. Was zijn uitwisselingsstudent al aangekomen? Wat een heerlijke indruk moest dit dan gegeven hebben. Hij liep naar de deur en stak zijn hoofd om de hoek. In deze gang zat ook de deur van de logeerkamer dus zou hij haar moeten zien. En ja hoor, ze liep net haar kamer in. Enthousiast met zijn armen zwaaiend sprintte hij op haar af. "KONNICHIWAAAAAAAAAAAAAAAAAAA NEE-SAAAAAAN" gilde hij hysterisch terwijl hij dramatisch haar kamer in stuntelde. Zijn muziek klonk nog steeds hard van achter hem en hij keek er verward naar om. Alsof hij verbaasd was dat hij niet uit zichzelf was uit gegaan. Hij sprintte weer terug naar zijn computer om het uit te zetten, eenmaal klaar daarmee sprintte hij weer naar Annalynne toe, over de gladde marmeren vloer. Hij gleed uit door zijn sokken en gleed de kamer van zijn uitwisselingsstudent binnen en keek vanaf haar voerten, waar zijn gezicht was beland, vaag omhoog. "ehh.." stamelde hij beschaamd.