Het strand

Ja! Om te zonnen, te zwemmen, of andere dingen te doen .

Toegang: Iedereen.

Isabelle liep met haar gitaar richting het strand. Het huis van Kristine lag dichtbij dus ze kon het makkelijk vinden. Het was al 10 uur, dus het schemerde een beetje, maar ze speelde liever alleen op het strand dan dat ze Kristine gelijk liep te storen, ze was er nog maar net. Met een plof ging ze op een plek zitten waar niemand was en begon ze een stukje te spelen, haar voeten net in het water. Misschien bleef ze hier de komende 30 jaar wel zitten mhh..

Isabelle vond het water op het moment net iets aantrekkelijker dan haar gitaar, iets dat niet vaak voorkwam. Ze maakte haar liedje af en stapte het water tot aan haar knieën in, ze had toch een kort broekje aan. Alleen zijn was fijn hier, al staarde je maar wat voor je uit.

Arianna kwam het strand opgewandeld. Het was al best schermerig en de zon zakte langzaam verder naar beneden. Ze glimlachtte. Ze vond het altijd zo'n prachtig gezicht! Ze hoorde opeens gitaargeluid en keek om haar heen. Ze zag Isa met een gitaar, en liep erop af.

Isa keek pas op toen ze Arianna van dichterbij hoorde aankomen. Het was het enige geluid dat te horen was, op het ruisen van de zee na. "Hey!' riep ze blij. Haar broekje was ondertussen door de golven natgespetterd maar ze gaf er niks om. Koud was het toch niet.

'Hey' zei Arianna blij terug. 'Ben je hier al lang?' Ze ging naast haar zitten. En deed haar slippers uit. Ze deed haar voeten in het water.

"Halfuurtje denk ik? Alhoewel er al meer tijd voorbij zou kunnen zijn? Hoelaat is het? Ik was hier rond 10 uur." Wat moest je anders 's avonds? Je thuis een beetje vervelen? Zo saai. Het strand was altijd leuk. "Wat brengt jou hier eigenlijk?"

((damn, ik wil strand hier :{))

Arianna keek haar aan. Het was nu kwart voor 11 ofzo. 'Hmm goede vraag, er is in deze "stad" ook niet zoveel te doen.' Ze keek naar de zee, het was al bijna donker.

"Straks komt er een moordenaar om je te verkrachten, vervolgens je keel open te snijden en daarna je lijk in zee te gooien,' grinnikte Isabelle toen ze merkte hoe donker het al geworden was sinds 10 uur. Er waren wel vaker van die verhalen op tv geweest, maar het was niet echt iets dat zou gebeuren op een strand als dit. Hoopte ze. En anders zou ze gewoon gaan gillen.

((hahaha lekker he<3))

Arianna keek haar even angstig aan. Ze vond het eng om verkrachters tegen te komen, en zeker als ze je daarna nog vermoorden. Maar ze begreep al snel dat het een grapje was. 'Dan gaan we gewoon keihard gillen en wegrennen!'

"En wat als het er 5 zijn?" zei Isa toen op serieuze toon. Ze wilde best weten hoe ver ze kon gaan in het bang maken van mensen. "Denk maar niet dat gillen dan helpt tegen die tijd lig je levenloos in het water."