Huis van Hanna

Nouja, Hanna woont dus al op zichzelf dus zo heel veel stelt het niet voor. Ze heeft wel van die rijke, doorsnee Amerikaanse ouders, maar die geven niet zo veel om haar, dus ja moet ze het zelf uitzoeken.

Ze heeft een huis, met 3 slaapkamers, heel veel glazen wanden en muren, zodat je veel overzicht op buiten hebt. Dit heb je natuurlijk bij de slaapkamers niet, daar heb je gewoon ramen. Ze heeft wel altijd een net huis, dus niet bij elke stap die je neemt dat je op een pizzaslice trapt. Verder heeft ze een tuin, met een niet bepaald nieuw, klein zwembad. Die kreeg ze er gratis bij, maar het stelde niet veel voor, en het water erin mocht ook wel eens verschoont worden.. Verder heeft ze gewoon een keuken, huiskamer etc.

(christiano gaat je huis crashen )

(( ohjee ))

Chris was hier gekomen met een kaart, en stond voor een deur. Hij trok aan de klink, die verrassend genoeg mee gaf. Hij stond opeens in een groot huis. Hij smeet zijn tas in een hoek alsof hij thuis was. Hij vroeg zich af bij wie hij te gast was.

Hanna hoorde de deurklink beneden, en schrok een beetje. Wie was dat!? Wat moest ze nu? Ze pakte haar ijzeren haar styler, en liep heel zachtjes de trap af. Ze voelde haar hart bonken in haar borst, en trilde een beetje.

"Hallo?" Schreeuwde Chris door het huis heen. Hij zuchtte. Zou zijn dingetje er al zijn? "Ik ben je loge."

Hanna voelde een opluchting door zich heen gaan, en legde haar stijltang boven aan de trap neer. Ze liep naar beneden, en zag de jongen die ze in de stad ook had gezien. 'Heyy..', ze liep verder naar beneden en glimlachte. 'Ik ben Hanna.' Ze stak haar hand naar hem uit.

Chris gaf haar een handdruk."Christiano." Hij glimlachte en keek het huis door."Groot," gaf hij toe. Hij pakte zijn tas weer op."Dus, waar slaap ik?" hij glimlachet.

Hanna volgde zijn blik. 'Ja, nogal.. En leeg. Maar de komende dagen zal dat wel minder zijn, I guess!' Ze vond het wel leuk om eens gezelschap te hebben. 'Oh.. ja, je kamer.. Euh..' Ze moest een beetje lachen, meer om haar schaamte te verbergen. 'Ik euh.. alles boven is een troep, ik moet even wat opruimen enzo. Je kan tot die tijd wel in mijn bed, dan slaap ik wel hier, op de bank. Sorry, het is echt heel beschamend..'

Chris schudde zijn hoofd."Ik ga wel op de bank. Meisjes hebben een goede nachtrust nodig." Hij glimlachte, en smeet zijn tas op de bank. Hij plofte er naast."Hanna, was het, toch?"

Hanna knikte. 'Klopt!' Terwijl ze naar de keuken liep, vroeg ze aan Chris; 'Wil je wat drinken?' Ze pakte maar vast 2 glazen, hij had vast een lange reis achter de rug, en had waarschijnlijk wel dorst. 'Oh, en over die bank.. Als jij vanavond uit gaat, met mijn vriendengroep, ruim ik de logeer kamer wel even op.'

"Ja, doe maar cola ofzo." Hij keek haar aan."Uitgaan met jou vriendengroep? Dan moet jij toch ook mee!" Hij grijnsde haar aan.

Hanna pakte de cola, en keek even naar hem. 'Hmm, ik had dit eigenlijk al eerder moeten doen, maar dan kan je ook je vrienden zien enzo, die gaan vast wel mee met hen, misschien kan ik wat later komen!' Ze glimlachte, en schonk de cola in. Ze zette de fles terug in de koelkast, en ging naast hem zitten. 'Hier', zei ze toen ze hem het glas gaf.

"Ik wil best helpen met het opruimen, het zou oneerlijk zijn om jou al het werk te laten doen," protesteerde Chris. Hij deed nog steeds niet echt Macho, bang dat Hanna het aan Isa zou vertellen.

'Hmm, het is mijn troep, en je wilt niet weten wat er tussen ligt, of kan liggen.' Ze moest een beetje lachen, en nam een slok cola.

"Ik kan het vast wel aan," grijnsde Chris terwijl hij zijn cola achterover klokte."En ik heb nog niet echt vrienden gemaakt." hij glimlachte.

'Nouja, het is sowieso wel schone was, als dat er tussen ligt. Dat scheelt.' Ze zette haar glas weg. 'Nouja, je moet het zelf weten.. Het zijn vooral euh, topjes, broeken en bh's die ik niet meer pas. Maar als we opschieten kunnen we misschien nog wel op tijd komen!'

Chris stond op."Als we nu beginnen wel," zei hij glimlachend."Waar moeten we heen?" Hij keek rond, maar er waren zoveel deuren.

Hanna glimlachte, en stond ook op. 'Sure.' Ze wees naar een deur. 'Eerst naar boven!'

Christiano glimlachte en liep naar boven."En .. nu?" Opnieuw waren er weer een stuk of 4 deuren.

Hanna schoot in de lach. 'Je zou niet de eerste zijn die hier verdwaald.' Ze opende een van de vier deuren, en liep naar binnen. Daar opende ze een volgende deur, en dat was de kamer. 'Nou euh.. je ziet het zelf al, denk ik.' Ze grijnsde een beetje bij het zien van al die kleding stukken. 'Wow. Nooit geweten dat het zo... veel was.'

Christiano's ogen werden groter."Ja, dat zijn er inderdaad.. veel." Hij fronsde en pakte een hello kitty shirt op, dat duidelijk heel erg klein was."Dit draag je toch niet meer?"

Hanna pakte het shirtje aan, en grinnikte. 'Dat is dus echt al.. 7 jaar terug, niet normaal, ik dacht dat er maximaal 3 jaar terug zou liggen!' Ze keek naar de enorme berg kleding, en toen naar Chris. 'Goeeeed.'

"Sorteer eerst de kleding. Shirts bij shirts, sokken bij sokken, etc. En dan kan je per stapel kijken wat je weggooien kan. Ik zoek de shirts wel, doe jij je ondergoed maar. Daar beginnen we mee." hij grijnsde terwijl hij een stapel begon te maken van shirtjes.

'Hmm, jij houd van structuur, I guess?' Best grappig, normaal waren jongens juist enorm chaotisch. Ze pakte de lingerie tussen de shirtjes en broeken uit, en gooide ze allemaal in een grote vuilniszak. 'Alles mag weg, trouwens, dus gooit het hier maar gewoon in!' Ze glimlachte. 'Breng ik wel langs zo'n goede doelen winkel ding, die dingen inzamelt. Hebben die kinderen ook weer kleding voor de komende 200 jaar.'