Het muzieklokaal

Logisch : D! Overal zijn instrumenten te vinden and such. In de pauzes + uren dat er geen les is kun je hier terecht om te oefenen, of gewoon zelf wat te spelen.

Isa had niet verwacht dat het lokaal echt open zou zijn - maar dat was hij blijkbaar wel. Had Daniel, de jongen die het haar vertelde, toch nog gelijk gehad. En zij maar denken dat hij loog. Snel liep ze naar binnen toe en pakte ze een van de gitaren die er hing. Gelukkig was ze de enige hier. Bij Kristine zou ze haar gitaaar waarschijnlijk de eerstkomende tijd ook niet aanraken - tenzij het buiten was. Dus kon ze beter hier wat spelen. Met de gitaar in haar handen liep ze naar een kruk toe en ging ze erop zitten. What to play..

Christiano opende een deur, en stond opeens in een ruimte met veel muziekinstrumenten. Hmm, zou dit het muziek lokaal zijn? Toen merkte hij Isa op."oh sorry, ik wou niet storen ofzo.." Like I care. In plaats van te vertrekken ging hij op een van de krukken bij de piano zitten.

"Oh vast,' antwoordde Isa op Christiano's verontschuldiging. In plaats van te spelen bleef ze hem aankijken. Ze ging echt niet spelen met hem erbij. "Moet je geen instrument bespelen?"

"Ik ben niet zo goed met instrumenten. Electrische gitaar of drumstel lijkt me wel vet, maar ik heb niet echt tijd - nouja, ik ben eigenlijk gewoon te lui om die octaven en shizzle te leren. Ik voetbal liever." Chris gleed met zijn vingers over de ivoren toetsen van de piano.

"DUs je hebt geen enkele reden om hier te komen,' zei Isabelle emotieloos. Ze haatte het als mensen gewooon erbij kwamen zitten, zeker als het macho's waren. En tot nu toe had hij zich, zoals ze verwachtte, als een macho gedragen.

Christiano knikte."Ja, ik keek wat rond in de school, en toen opende ik deze deur en kwam ik bij jou uit." Hij glimlachte oogverblindend, en krabte bij zijn wenkbrauw."Jij speelt dus gitaar. Doe je geen sport?" Hij praatte liever over sport dan over instrumenten.

"Voor sport moet je in de gymzaal zijn. Vijf keer naar links lopen, 3 keer naar rechts, nog eens 4 keer naar links en dan de 7e deur aan je rechterhand,' verzon Isabelle. Misschien zou hij het wel geloven kon ze eindelijk gitaar spelen. Over sport praten was zo saai.

Christiano fronsde."5 keer naar links.. dan loop ik een rondje." Hij trok zijn wenkbrauw op."Wil je me weghebben? Dat zou je ook gewoon mogen zeggen. Het is nog maar de vraag of ik ook weg ga."

"Kom ik zo over dan?" vroeg Isa sarcastisch, met een schijnheilige glimlach. Jasper had alsnog gelijk gehad. Hij meende zich écht veel. "Het is maar de vraag of ik echt weg ga". Ugh.

Kristine opende de deur van het muzieklokaal, het was pauze en geen een van haar vriendinnen was ze tegengekomen. Ineens viel haar blik op een meisje die op een kruk met een gitaar zat. ''Hoi Isa!'' zei Kristine luidt. Kristine gaf geen aandacht aan de jongen die er nog zat.

"Hey Kristine!' zei Isa, blij dat ze niet meer alleen zat met de macho, maar ook teleurgesteld dat het maar drukker bleef worden. "Wat brengt jou nou hier?" vroeg ze toen. Het was veel drukker dan ze verwacht had. Wie wilde er nou in de pauze hier zitten?

Kristine keek even naar Christiano en daarna naar Isabelle. ''Euh.. niet veel, ik verveel me een beetje.'' zei ze uiteindelijk. Kristine ging op de dichtstbijzijnde kruk zitten. ''Maar ik ga zo weer..''

"Deed Christiano maar hetzelfde" wilde Isabelle zeggen, maar hield toch haar mond maar. Kristine zou ze niet eens zo heel erg vinden als die hier zat, maar Christiano moest toch echt weg. Gitaar spelen moest niet met publiek, dat maakte het allen maar irritant.

Kristine stond weer op. ''Ik ga naar buiten, ik zie je straks nog wel!'' Ze glimlachte en liep toen naar de deur. Ze keek nog een keer rond en stapte toen over de drempel.

((Over naar het andere topic XDD))

Chris keek even naar het meisje dat al snel weer vertrokken was. Hij keek daarna weer naar Isa."Ja, zo kom je over." Hij fronsde.

"Bye" glimlachte Isa nog even naar Kristine, waarna haar glimlach gelijk weer verdween. "Misschien ligt dat aan jou en niet aan mij,' zei ze, hem niet echt aankijkend. Hij had gelijk, duh. Maar waarschijnlijk zou zijn ego veel te groot worden als ze dat zei.

"Dat zou het wel zijn," Christiano trok zijn lip op. Hij tikte een toets in van de piano. De noot was hoog.

"Ik denk het ook,' zei Isabelle met een triomfantelijke glimlach. Daarna gleed haar blik naar de piano die Christiano blijkbaar voor het eerst ontdekte. "Dat heet nou een piano," zei ze spottend, maar toch zonder enige emotie in haar stem.

"Wat goed dat je dat weet, zeg. Grote meid." Christiano keek haar aan.

en ik heb totaal geen inspiratie jalalalala!

(( Goh. ))

"Goed he! Nu jij nodig! Zeg me na: PI-A-NO. Piano,' zei Isa, die zich nu doodergerde aan Christiano. Wat deed hij überhaupt hier? Dit was voor mensen die muziekinstrumenten konden spelen - of in ieder geval benoemen.

"Gitaar. G-I-T-A-A-R????" Chris keek vragend naar Isa, alsof hij vroeg of hij het goede antwoord gegeven had. Hij keek door het raam naar buiten. De zon scheen fel, en buiten lagen allemaal mensen op het gras te zonnen.

"Wauw!" Isa deed net of ze heel verbaasd was en begon de gitaar te bekijken. "Staat het erop geschreven ofzo?" vroeg ze toen, alsof Christiano anders nooit had geweten wat voor een instrument het was, laat staan hoe je het spelde.

Christiano schudde zijn hoofd."Nee, ik deed het helemaal zelf!" zei hij trots."Piano is nog te moeilijk om te spellen. Teach me." Hij leunde nu relaxt achterover tegen de muur aan.